پر کن پیاله را-محمدرضا شجریان

پر کن پیـــــــــــالـــــه را کاین اب آتشین، دیریست ره به حال خرابــــــــــــم نمیبرد این جام ها که در پی هم میشود تهی، دریای آتشست که ریزم به کــام خویش گرداب می رباید و آبم نمیبرد من با سمند سرکش و جادویی شراب، تا بی کـــــــــــــــــــران عالم پندار رفتـــــــــــــه ام تا دشت پرستاره اندیشــــــــــــــه های گــــــــــــــــــــرم تا مــــرز نــاشناختـــــــه مرگ و زندگــــــــــــــــی تا کوچه باغهای خاطره های گریز پـــــا، تا شهر یادهــــا منبع